به یگانه ای که آموزنده عر یان تر ین عشق ها , به اندیشه های محجوبم بود
همامی که نظاره اش تنها غنیمت زندگیم شد

ترا بادهای وسوسه نیاورده بودند
که هزار پیچ نسیان
به تباهیت ببرد
سواحل صبور
بر درگاه وسعت در یا
همیشه منتظرانند
همسایگانی که بی کرانگی آبها را
به لابه نشسته اند
دل خوش دار
که چشمهای شرجی من
هرگز نخستین سجده گاه خویش را
از یاد نمی برند

تولدی دیگر

سلام
این ادامه یه وبلاگ دیگه اس
البته اینو برای یکی از دوستام میخوام
وبلاگ خودم اینجاست
www.milad-handsome.blogsky.com
بیاین دیدنم
ممنون
موفق باشین